Առաջադրանք․
1. Նշե՛ք Եվրոպայում ռազմաքաղաքական երկու դաշինքների առաջացման պատճառները: Թվարկե՛ք մասնակից երկրներին:
Եվրոպայում գոյություն կային հակասություններին բերող խնդիրներ, որոնք էլ իրենց հերթին աստիճանաբար խորանում էին: Այդ ամենը տեղի էր ունենում Գերմանական կայսրության, Իտալիայի և Ավստրո-Հունգարիայի, նաև Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի, Ռուսաստանի միջև:
Ստեղծվեց հզոր ռազմաքաղաքական դաշինք՝ Գերմանիայի, Ավստրո-Հունգարիայի և Իտալիայի մասնակցությամբ: Դա իրականացրեց Օ. Բիսմարկը: Դաշինքը ստեղծվեց 1879-1882 թթ.:
2. Որո՞նք էին պատերազմների գլխավոր պատճառները նոր դարերում: Ըստ այդմ՝ ի՞նչ բնույթ էին ունենում պատերազմները: Բերե՛ք օրինակներ։
Նոր դարերում պատերազմների գլխավոր պատճառ դարձավ հումքի և սպառման շուկաների համար պետությունների տարածքային և գաղութային ընդարձակման միտումը, նաև ազգային պետությունների առաջացման անկասելի գործընթացը:
3․ Ձեր կարծիքով՝ որո”նք են պատերազմների գլխավոր պատճառները այսօր՝ 21-րդ դարում /գրավոր-բլոգային աշխատանք/․
Կարծում եմ, որ մեր ժամանակ պատերազմներն ավելի քիչ են լինում և դա էլ հաշվի առնելով կարելի մտածել, որ պատերազմներ սկսելու համար պետք է շատ ավելի լուրջ պատճառներ լինեն, բայց իրականում մես մասամբ ոչինչ չի փոխվել: Պատերազմի գլխավոր պատճառներից է մնում տարածքներ գրավելը, վրեժ լուծելը և այլն…
Առաջադրանք.
1. Ներկայացրե՛ք Հայաստանի 1-ին հանրապետության Օրենսդիր, Գործադիր և Դատական մարմինները և համեմատեք դրանք ներկայիս ՀՀ իշխանության երեք ճյուղերի հետ:
Հայաստանի Հանրապետությունը խորհրդարանական պետություն էր։ Երկրի բարձրագույն Օրենսդիր իշխանությունը խորհրդարանն էր, կամ Ազգային Ժողովը։ Հանրապետության խորհրդարանի գլուխն Խորհրդարանի նախագահն էր։ Խորհրդարանի գոյության պատմության ամբողջ ընթացքում Հայաստանի Հանրապետությունն ունեցել է խորհրդարանի երեք նախագահ:
Քանի որ Խորհրդարանը մեր երկրի բարձրագույն օրենսիր մարմինն էր, ապա իր կողմից էին նշանակվում Հայաստանի գործադիր բարձրագույն մարմնի կառավարության նախագահները, վարչապետները:
Աշխատանքներ են կատարվել արդարադատության, կամ դատական իշխանության համակարգի վերակառուցմանն ուղղված…
Այն ժամանակվա կառավարումը մինչև հիմա շատ նմանվում է հիմիկվա կառավարմանը:
2. Ներկայացրե՛ք 1- ին հանրապետության կրթական համակարգը: Համեմատե՛ք այն ներկայիս ՀՀ կրթական համակարգի հետ /գրավոր—բլոգային աշխատանք/.
Առաջին հերթին լավ կլինի նշել, որ 1918 թվականին հայերենն օրենքով ճանաչվեց պետական լեզու։ Դա շատ կարևոր է Հայաստանի կրթական համակարգի և դրա ապագայի համար: Դրանից կարող էին կախված լինել մեծ փոփոխություններ: Առաջին Հանրապետության կառավարման մարմինները դիմեցին հայ մտավորականությանը, որպեսզի նրանք օգնեն կրթական համակարգը ձևավորելուն։ Այդ գործիչներից էին բոլորիս ծանոթ Թումանյանը, Սարյանը…
Նրանք օգնեցին կրթության համակարգի ձևավորմանը։ Գյուղերի մեծամասնությունում սկսեցին գործել ծխական-տարրական դպրոցները, ինչը շատ կարևոր էր մարդկանց, պետության, երկրի համար: 1919 թվականին եղավ Երևանի պետական համալսարանի բացումը, որը իրականացվեց Ալեքսանդրապոլում։
Առաջադրանք.
1. Ներկայացրե՛ք Մայիսյան հերոսամարտերի արդյունքները և պատմական նշանակությունը։
Մայիսյան հերոսամարտերը, դրանք հերոսամարտերի մի շարք են, որոնք օգնեցին որոշ բաներին վերջ տալ: Իրականում նրանք մեծ նշանակություն ունեն մեզ համար: Այդ հերոսամարտերը Սարդարապատի, Բաշ Ապարանի և Ղարաքիլիսայի ճակատամարտերն են, որոնք հայերին վերջնականապես բնաջնջելու երիտթուրքական ծրագիրը վերջնականապես վերացրեցին: Այդ հաղթանակների շնորհիվ Արևելյան Հայաստանի մի մասում կարողացավ վերականգնվել հայկական պետականությունը, պետությունը: Եվ այսպիսով 1918 թ-ի մայիսի 28-ին հռչակվեց Հայաստանի առաջին հանրապետությունը: Դա հերոսամարտերի ետևից ընթացող հետևանքներն են:
Առաջադրանք.
1. Ներկայացրե՛ք Հայոց ցեղասպանության հետևանքները:
Հայոց ցեղասպանությունը իսկապես իր հետևեից թողեց մեծ հետևանքներ: Մեր ցեղասպանության ժամանակ ունեցանք 1 միլիոնից ավել մարդկային կորուստ, մարդկանց թիվը շատ և արագ ժամանակում պակասեց, ինչն էլ ունի իր հետևանքները: Եվ դա դեռ չհաշված շատերին…
Այն մեծ վնաս հասցրեց մեր եկեղեցիներին, թալանվեց մեր եկեղեցիներին պատկանող գույքը:
Բացի դրանից ՀՀ և հայ ժողովուրդը երկար տարիներ շարունակ պայքարում էր ցեղասպանության ճանաչման համար:
Արևմտյան Հայաստանը դատարկվեց: Դա այն պատճառով էր, որ փրկված արևմատահայերը տարածվեցին աշխարհի տարբեր մասերը:
2. Ե՞րբ և ու՞մ կողմից է տրվել «ցեղասպանության» իրավական ձևակերպումը: Ըստ այդ փաստաթղթի՝ ո՞ր գործողություններն են համարվում ցեղասպանություն:
Ցեղասպանություն տերմինը 1944թ. օգտագործման առաջ է դրել լեհ իրավաբան, պրոֆեսոր Ռաֆայել Լեմկինը: Իսկ արդդեն 1948թ. — ին, Միավորված ազգերի կազմակերպությունը ընդունեց «Ցեղասպանության հանցագործության կանխման և դրա համար պատժի մասին» կոնվենցիան, ըստ որի ցեղասպանությունը սահմանվում է որպես միջազգային հանցագործություն: Դա ընդունող պետությունները պարտավորվում են կանխել դա, կամ պետք լինելու դեպքում պատժել իրականացնողներին: Ցեղասպանությունը մարդկանց որևէ խմբի մտադրված և կազմակերպված բնաջնջումն է` մի քանիսի գոյությանը վերջ դնելու նպատակը:
3. Ներկայացրե՛ք և գնահատե՛ք «Նեմեսիս» ծրագիրն ու դրա արդյունքները:
Դա միգործողություն էր, որի նպատակն էր պատժել 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունը կազմակերպած, իրականացնող Երիտթուրքերի գլխավորներին:
4. Ձեր կարծիքով՝ ի՞նչ նշանակություն և հետևանքներ կունենա Հայոց ցեղասպանության միջազգային, այդ թվում՝ Թուրքիայի կողմից ճանաչումը:
Ամեն դեպքում մեզ համար լավ կլինի, եթե Հայոց ցեղասպանությունն ճանաչված դառնա: Որքան շատ երկիր ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը, այնքան լավ մեզ համար: Դա ոչ միայն կօգնի մեզ, մեր երկրին, մեր իրականությանը, այլ նաև մեր խլված տարածքները կվերադարձվեն և Հայաստանը, թեկուզ և քիչ, բայց ավելի ճանաչված կդառնա:
5. Ներկայացրե՛ք հայերի ցեղասպանությունը ճանաչած և դատապարտած երկրներն ու միջազգային կառույցները /գրավոր-բլոգային աշխատանք/.
Ռուսաստան, Հունաստան, Կանադա, Իտալիա, Բելգիա, Ֆրանսիա, Պարագվայ, Արգենտինա, Մեծ Բրիտանիա, Վատիկան և այլն…