Весна, Գարուն

Михаил Лермонтов

Весна

Когда весной разбитый лед
Рекой взволнованной идет,
Когда среди полей местами
Чернеет голая земля
И мгла ложится облаками
На полуюные поля, —
Мечтанье злое грусть лелеет
В душе неопытной моей;
Гляжу, природа молодеет,
Но молодеть лишь только ей;
Ланит спокойных пламень алый
С собою время уведет,
И тот, кто так страдал, бывало,
Любви к ней в сердце не найдет.

1830 г.

Միխայիլ Լերմոնտով

Գարուն

Երբ գարնանը սառույցը կոտրված

Հոսում է գետով հուզված,

Երբ դաշտերում տեղ-տեղ

Մերկ հողը սևանում է

Ու մշուշը փռվում է ամպաձև

Դաշտերին կիսամատղաշ,`

Հույս է ներշնչում բաղձանքը չար

Իմ անփորձ հոգու մեջ

Տեսնեմ՝ բնությունն ջահելանում է,

Բայց տրված է դա միայն իրեն:

Կարմիրը մեղմ այտերի ալ

Պահը իր հետ կտանի,

Եվ նա, ով տանջվում էր

Սրտի մեջ սեր չի գտնի:

Թարգմանությունը՝ Մարիա Սուքոյան:

Մաթեմատիկա

Թեստ

1. 2) 33
2. 2) 984
3. M² – 1 = 4 – m² + 27

 m² – 1 = 31 – m²

2m² = 32

m² = 16

m = 4

5.

225/ 1440 = 45/288 = 15/96 = 5/32

6.

2x + ay = 3a         (-5, 5)

-10 + 5a = 3a

-10 = -2a

2a = 10

Aa = 5

7.

7/1, 7/2, 7/3, 7/4, 7/5, 7/6

8. 2) 3

9. 1/6, 5/6

3) 2

10. 1) 3x – 5y = 0   (5, -3)

15 +15 0 ≠ 0

3x + 5y + 2 = 0

15 – 15 + 2 ≠ 0

3x + 5y = 0

15 – 15 = 0

Փետրվարյան փաթեթ

Ազգային հոգեբանությունը Թումանյանի հոդվածներում.

Ձևն ու հոգին

Հարցեր և առաջադրանքներ

• Ի՞նչ եք կարծում, այսօր գերակշռողը ձևն է, թե՞ բովանդակությունը: Ինչո՞ւ ես այդպես կարծում, փորձիր կարծիքդ հիմնավորել:

Այս հարցին չեմ կարող կոնկրետ պատասխան տալ: Կարծում եմ, որ երկուսն էլ գերակշռում են: Որովհետև եթե չլինի հոգին, ապա այդ դեպքում չի էլ լինի ձևը: Բայց եթե մենք տեսնենք միայն ձևը և դրան նայելով կորցնենք հոգին, իսկ այդպես հաճախ էլ պատահում է, ապա կկորցնենք ամեն ինչի իրական իմաստը:

<<Հոգևորական ասելով երկար շորեր են հասկանում ու երկար միրուք: Եվ եթե նա ավետարանը փչացնի- ոչինչ, բայց եթե միրուքը խուզի, անշուշտ մեծ իրարանցում կձգի հավատացյալների մեջ:>>

Մոտավորապես սա նկատի ունեմ <<ձև>> ասելով:

Այքանով ասում եմ, որ ձևն էլ է կարևոր, որովհետև լինում են պահեր, որ ձևի օգնությամբ կարող ես գտնել, կամ ավելի լավ զգալ հոգին,՝ բայց եթե ընկնում ես միայն ձևի ետևից, կորցնում հոգին, ապա ձևն էլ է անիմաստ դառնում: Իսկ ձևը հենց հոգին զգալու համար է: Եթե փորձենք ավելի խորը զգալ, ապա ամեն ձևի մեջ էլ կկարողանանք տեսնել հոգին: Հոգին կարող է լինել և առանց ձևի, բայց ձևն էլ է դրան ինչ որ չափով խորություն տալիս…

Ասածս այն է, որ երկուսն էլ կարևոր են և իրար լրացնում են: Պետք չէ ընկնել ձևի ետևից և կորցնել հոգին, այլ պետք է ձևի միջոցով հասնել հոգուն, ձևի միջոցով ավելի զգալ դրա խորությունը:

Հայի ոգին

Հարցեր և առաջադրանքներ

• Բացատրական բառարանի օգնությամբ բացատրիր հոգի և ոգի բառերը:

Հոգի —

1. Մարդու ներքին՝ հոգեկան աշխարհը (տրամադրությունները, ապրումները, զգացմունքները ևն):
2. Մարդու, որպես անհատականության, բնորոշ գծերը, հատկությունների ամբողջությունը, բնավորություն: Նա ազնիվ հոգի ունի:
3. Խիղճ:
4. Զգացմունք և այլն:

Ոգի —

1. Շունչ, շնչառություն:
2. Էություն, ներքին բովանդակություն՝ իմաստ:
3. Եռանդ, ավյուն:
4. (փոխաբերական) Խանդավառություն, ոգևորություն:
5. Մարդու հոգեկան աշխարհը:
6. (կրոնական) Երևակայական անմարմին և անմահ գոյակ և այլն:

• Քո կարծիքով՝ ո՞րն է հայ ժողովրդի ոգին և ի՞նչ է ուզում նա։

Ինչպես գրում է Թումանյանը, ապա այդ հոգին պետք է փնտրել մեր սարերում, դաշտերում, հին վանքերի կամարների տակ, դալար մարգերում, << ի խորոց սրտի խօսք ընդ Աստուծոյի>> մեջ, << վերք հայաստանիի >> մեջ…

Մի խոսքով այդ հոգին մեզ հետ կապված, մեր ազգի հետ կապված ամեն ինչի մեջ է: Եվ ամենակաևորը՝ մեր ամեն մեկիս մեջ: Այդ ամենը գալիս և կապվում է մեր հոգիների հետ և այսպիսով վերածվում է հայ ժողովրդի հոգու:

Չեմ կարող ասել, թե ինչ է ուզում մեր ազգի հոգին, բայց կարծում եմ, որ հիմա այն շատ դառնացած է և պետք է փնտրել այդ հոգու մյուս կողմերը, որ այդ <<դառնությունից>> դուրս գալ…

• Ո՞րն է քո հոգին և ի՞նչ է ուզում նա:

Չեմ կարող կոնկրետ ասել, թե որն է իմ հոգին, որովհետև կարծում եմ, որ դա մի կոնկրետ բան չի կարող լինել: Այն հայ ազգի հոգու նման է, տարբեր բաների հետ սերտ կապված, հնարավոր է, որ դրանցից էլ կազմված…

Կարծում եմ, որ ոչ ոք մինչև վերջ չգիտի, թե որն է իր հոգին, կամ կոնտրետ որտեղ է նա, կամ հաստատ ինչ է ուզում: Դա բնականոն է: Մեր ամբողջ կյանքում մեր հոգին փնտրտուքի մեջ է:

• Համաշխարհային գրականությամ էջերից թարգմանել գարնանը նվիրված բանաստեղծություններ

Միխայիլ Լերմոնտով — Գարուն